ریزش مو 

نازک شدن طبیعی مو (ناشی از کوچک سازی فولیکولی) که شامل شقیقه ها، خط موی جلویی و تاج سر است که به عنوان “آلوپسی الگو” شناخته می شود، تقریباً در همه افراد با افزایش سن رخ می دهد.

ریزش مو (آلوپسی) یک پدیده طبیعی در تمام حیوانات مودار است که به طور معمول در طول چرخه رشد مو رخ می دهد.

تخمین زده می شود که اکثر افراد (با فرض اینکه موهایشان پر است) حدود 100 تار مو را در یک دوره 24 ساعته از دست می دهند.

ریزش 100 تا 150 تار مو در روز طبیعی است.

ریزش مو زمانی می تواند به یک مشکل زیبایی تبدیل شود که در مکان نامناسب و در زمان نامناسب در فرد نامناسبی رخ دهد.

ریزش موی واقعی را باید از آسیب به ساقه مو متمایز کرد که ممکن است باعث شکستگی در نزدیکی پوست سر شود.

این نوع آسیب اغلب ناشی از مواد شیمیایی برون زا است که برای تغییر خصوصیات فیزیکی ساقه مو (رنگ مو و غیره) یا سایر اشکال خود استفاده می شود.

انواع ریزش مو

پزشکان ریزش موی قابل توجه از نظر زیبایی را به دو دسته تقسیم می کنند.

آلوپسی اسکار:

این نوع ریزش موی غیر قابل برگشت با آسیب به پوست زیرین مشخص می شود که منجر به زخمی می شود که فولیکول مو و پتانسیل آن را برای بازسازی از بین می برد.

یک معاینه بصری ساده معمولاً برای تشخیص این مشکل کافی است، اگرچه گاهی اوقات ممکن است بیوپسی لازم باشد.

برخی از بیماری های پوستی و همچنین آسیب های جسمی این نوع آسیب را ایجاد می کنند.

آلوپسی بدون اسکار:

این نوع بالقوه برگشت پذیر ریزش مو بسیار شایع است و می تواند به دلایل بسیاری از جمله بیماری های خاص، داروها، افزایش سن، رژیم غذایی و همچنین یک استعداد ژنتیکی برای ریزش مو به نام آلوپسی آندروژنتیک (طاسی شایع) باشد.

سه دوره رشد مو وجود دارد: رشد (80 درصد فولیکول ها)، استراحت و ریزش.

در موهای انسان، هر فولیکول بر خلاف بسیاری از حیوانات، با سرعت منحصر به فرد خود چرخه می زند، جایی که این چرخه ها با فصل تغییر می کند، و همه موها در همان زمان در یک قسمت از چرخه هستند.

به همین دلیل است که حیوانات در پاییز پوشش ضخیم‌تری دارند و در بهار موهایشان بیشتر می‌ریزند ولی در انسان ها نمی‌ریزد. برخلاف بسیاری از حیوانات، در انسان، هر مو الگوی رشد، استراحت و ریزش خاص خود را دارد.

هر فردی هر روز مو می ریزد و دوباره رشد می کند.

هنگامی که این تعادل به هم می خورد و موهای بیشتری نسبت به رشد مجدد آنها ریخته می شود، آلوپسی یا ریزش مو ایجاد می شود.

علل شایع ریزش مو

الگوی طاسی، آلوپسی بدون زخم (آلوپسی آندروژنتیک)، از نظر ژنتیکی تعیین می شود.

در افراد مبتلا پس از بلوغ، فولیکول های مو در مرکز پوست سر و بالای شقیقه شروع به کوچک شدن می کنند و موهای کوچک و ظریفی تولید می کنند که به سختی دیده می شوند.

این فرآیند به دلیل متابولیسم تستوسترون توسط آنزیمی در فولیکول مو است.

به طور کلی، فولیکول‌های مو روی گوش و اطراف قسمت خلفی پوست سر فاقد این آنزیم هستند، بنابراین یک حاشیه از موهای طبیعی حفظ می‌شود.

طاسی با الگوی زنانه بسیار شبیه به همتای مردانه خود است، پس از یائسگی رخ می دهد و اغلب خط موی جلویی را از بین می برد؛ معمولاً این عامل شامل نازک شدن کلی مو می شود.

تلوژن افلوویوم پدیده‌ای است که بیشتر در خانم‌ها اتفاق می‌افتد، به‌ویژه بعد از بارداری که ریزش موی سر کاملاً قابل برگشت است.

آلوپسی آره آتا، آلوپسی بدون زخم، تصور می‌شود که یک بیماری خودایمنی است و با نواحی مشخص، موضعی و شدیداً حاشیه‌دار ریزش مو مشخص می‌شود.

این امر به طور مشخص به طور خود به خود برطرف می شود، اما گاهی اوقات می تواند منجر به از دست دادن 100٪ از موهای بدن شود.

داروهایی مانند آلوپورینول (زیلوپریم)، ​​آنالوگ های خوراکی ویتامین A، داروهای شیمی درمانی و وارفارین (کومادین) تغذیه نامناسب و رژیم های سخت و انواع خاصی از جراحی چاقی نیز می تواند علل ریزش مو باشد.

• علل غیر معمول آلوپسی
• عفونت هایی مانند سیفلیس و عفونت های قارچی
• بیماری های پوستی مانند لوپوس و لیکن پلان
• سرطان های پوست
• مردانه کردن مشکلات هورمونی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک
• نارسایی کلیه
• نارسایی کبد
• بیماری تیرویید

تمامی موارد بالا علل ریزش مو در افراد می باشد. چه علائم و نشانه های ریزش مو.

ممکن است موهای شما بیشتر از آنچه فکر می کنید بریزد.

تمام فولیکول های مو، از جمله 100000+ روی پوست سر، یک چرخه رشد را نشان می دهند.

اکثر مردم وقتی خود را در آینه نگاه می کنند یا زمانی که توسط دیگران به آنها توجه می شود متوجه ریزش مو می شوند.

همچنین ممکن است صبح ها روی بالش یا برس مو یا شانه موهایتان موهای زیادی پیدا کنید.

یک زن ممکن است متوجه کاهش اندازه دم اسبی یا پهن شدن قسمت خود شود.

چه زمانی افراد باید برای درمان ریزش مو نزد پزشک روند؟

اگر ریزش مو دارید، ممکن است بخواهید به پزشک مراجعه کنید تا بررسی کند که آیا دلایل پزشکی برای ریزش مو وجود دارد یا خیر و بررسی کند که آیا درمان برای شما در دسترس است یا خیر.

اگر هر روز مقدار زیادی مو از دست می دهید و در عین حال احساس خوبی ندارید، به پزشک مراجعه کنید.

اغلب ریزش مو بدون علائم دیگر بیماری رخ می دهد.

اگر علائم زیر همزمان با ریزش مو رخ دهد، ممکن است یک بیماری جدی داشته باشید و باید فورا به پزشک مراجعه کنید.

• گیجی
• اشتهای ضعیف
• یبوست
• اسهال
• مشکل در تنفس
• کاهش وزن
• استفراغ
• تب
• درد
• مشکلات پوستی

هیچ دلیلی برای مراجعه به مراقبت های پزشکی اورژانسی برای ریزش مو وجود ندارد.

تشخیص ریزش مو توسط پزشک و متخصص پوست و مو

پزشکان، عموماً متخصص پوست و مو و گهگاه متخصص غدد، با معاینه فیزیکی ساقه مو و پوست زیرین و توزیع ریزش مو، ریزش مو را تشخیص می‌دهند.

نمودارهایی با تصاویر ریزش مو به طبقه بندی میزان و نوع ریزش مو کمک می کند.

این ها شامل نمودارهای طبقه بندی همیلتون و لودویگ است.

اگر تشخیص نامشخص باشد، به خصوص اگر علائمی علاوه بر ریزش مو دارید، ممکن است آزمایش‌های اضافی لازم باشد.

آزمایش کشش مو برای بررسی میکروسکوپی چندین ساقه مو از نظر ضخامت، طول، ساختار و فاز رشد و تعیین اینکه آیا تعداد غیر طبیعی موها در حال ریزش هستند یا خیر، انجام می شود.

ضخامت و طول متفاوتی در شایع ترین نوع ریزش مو یعنی آلوپسی آندروژنیک رخ می دهد.

مشکلات پوستی منجر به ریزش مو ممکن است با نمونه برداری از پوست و مو از ناحیه آسیب دیده تشخیص داده شود.

دکتری که زیر میکروسکوپ به این موضوع نگاه می کند ممکن است علت خاصی را پیدا کند.

اگر ریزش مو شدید باشد یا علائم دیگری از بیماری وجود داشته باشد، پزشک ممکن است آزمایش‌های خاصی از جمله اشعه ایکس و آزمایش خون را تجویز کند.

درمان ریزش مو

اگر ریزش مو ناشی از بیماری باشد، درمان بیماری بهترین درمان برای ریزش مو است.

تصمیم برای درمان آلوپسی آندروژنتیک بستگی به تأثیر عاطفی آن بر احساس خوب بودن بیمار دارد.

بسیاری از درمان های مختلف برای جلوگیری از ریزش مو و رشد مجدد مو ترویج می شود.

شما باید این گزینه ها را با پزشک خود در میان بگذارید تا اعتبار آنها را تأیید کنید.

گزینه های درمانی برای آلوپسی آندروژنتیک عبارتند از: تکنیک های نظافت، کلاه گیس و آرایش مو، داروها و جراحی.

حالت دادن به مو برای پوشاندن مناطقی که بیشترین ریزش مو را دارند برای موارد خفیف موثر است.

شستن و حالت دادن به موها باعث ریزش بیشتر مو نمی شود.

برای ریزش موی شدیدتر، کلاه گیس و کلاه گیس ها می توانند نتایج خوبی را ارائه دهند، اگر مایل به امتحان آنها باشید.

هر یک از این گزینه‌ها را می‌توان در ترکیب با داروها یا جراحی استفاده کرد اگر نتایج مدل‌سازی یا مدل مو به تنهایی رضایت‌بخش نباشد.

درمان های خانگی برای ریزش مو

درمان این مشکل در خانه دشوار است.

کاهش میزان کشیدن و کشش روی مو می تواند از آسیب به فولیکول و ساقه مو جلوگیری کند.

بیشتر مردم باید به پزشک خود مراجعه کنند تا مشخص شود آیا مشکل پزشکی باعث ریزش مو شده است یا خیر و در نظر گرفتن

اینکه آیا درمان لازم است یا خیر.

طیف گسترده ای از محصولات و خدمات بدون نسخه برای ریزش مو ارائه می شود.

قبل از شروع هر گونه درمانی، باید آنها را با پزشک خود در میان بگذارید، به خصوص اگر دارو مصرف می کنید یا بیماری های مزمن دارید.

درمان دارویی ریزش مو

• آلوپسی آندروژنتیک
• فیناستراید (پروپسیا): قرصی است که یک بار در روز مصرف می شود و فعالیت آنزیمی را که تستوسترون را به ماده ای که مانع رشد مو می شود، متابولیزه می کند، مسدود می کند. هر گونه رشد مجدد دائمی نیست. فیناستراید برای درمان ریزش مو در زنان استفاده نمی شود.
• ماینوکسیدیل (Rogaine، Loniten): دارویی که مستقیماً روی پوست سر می‌مالید. این دارو باعث بزرگ شدن موها و رشد آنها برای مدت طولانی تری می شود. دربعضی اوقات هم برای مردان و هم برای زنان کار می کند. برای طاسی در بالای سر و پشت سر بهترین کار را دارد و برای ناحیه جلویی پوست سر کمتر موثر است. قطع این دارو می تواند منجر به ریزش موهایی شود که در طول مصرف آن ایجاد شده اند.